POZNAJ KARPATY!

Karpaty należą do największych łańcuchów górskich w Europie, zajmują powierzchnię około 209 tys. km2. Rozciągają się łukiem o długości około 1300 km pomiędzy przełomami Dunaju: pod Bratysławą na pograniczu słowacko-austriackim i tzw. „Żelazną Bramą” na pograniczu rumuńsko-serbskim. Geologiczne struktury Karpat sięgają nawet nieco dalej. Niekiedy zalicza się do nich również Góry Wschodnioserbskie na terenie Serbii.

Góry te znajdują się na terenie siedmiu państw europejskich. Ponad połowa (55,5%) ich powierzchni wchodzi w skład Rumunii, 17,1% - Słowacji, 10,3% - Ukrainy, 9,3% - Polski, a ok. 7,8% - Węgier, Czech i Austrii. Za najbardziej karpacki kraj uważa się Słowację, ponieważ zajmują one 73% całkowitej powierzchni tego państwa (Warszyńska 1995). Składają się z kilku części. Najczęściej mając na myśli łuk Karpat wymienia się Karpaty Zachodnie, Karpaty Wschodnie i Karpaty Południowe. W literaturze można też jednak spotkać inne klasyfikacje, np. za Kondrackim (1978) na Karpaty Zachodnie i Karpaty Południowo- Wschodnie. Taki też podział przyjętow tym opracowaniu, nawiązując jednak do klasyfikacji według Balona i Jodłowskiego (2014) oraz Czeppego i German.

Nazwa „Karpaty” pochodzi najprawdopodobniej od nazwy dackiego plemienia Karpów, mieszkających w pierwszym tysiącleciu naszej ery na terenie Karpat Wschodnich. Wymienia ją Ptolemeusz w II wieku naszej ery (w postaci Karpates Oros). Być może nazwa ta wywodzi się od indoeuropejskiego słowa korpata – „góra”, „skała”. Inną hipotezą jest jej pochodzenie od przedindoeuropejskiego cara – „kamień”. W XIII- i XIV-wiecznych oficjalnych dokumentach węgierskich Karpaty pojawiają się pod nazwą Thorchal bądź Tarczal lub rzadziej jako Montes Nivium. W Polsce po raz pierwszy użył nazwy „Karpaty” Stanisław Staszic w XIX wieku w dziele O ziemiorództwie Karpatów i innych gór i równin Polski (1815).



Zdjęcia powyżej przedstawiają dwa szczyty Karpat: Howerla oraz Lodowy Szczyt. Wysokość pierwszego szczytu to 2 061 m, zaś drugiego 2 627 m.